Κυρίες και Κύριοι,
Αξιότιμε πρόεδρε,
Αγαπητά μέλη,
Εκπροσωπώντας την Γερμανία, μια από τις μεγαλύτερες χώρες της Ε.Ε, θα ήθελα να δηλώσω ότι η ευρωπαϊκή πορεία της Γερμανίας είναι κύρια προτεραιότητα καθώς, κατά τη γνώμη μας, είναι ωφέλιμη τόσο για την ίδια τη χώρα μας όσο και για την Ευρώπη.
Η Γερμανία είναι μέσα, μαζί και για την Ευρώπη. Είναι δηλαδή ενσωματωμένη σ’ αυτή, την υπερασπίζεται σε ό,τι κάνει και ό,τι κάνει είναι για το συμφέρον της Ε.Ε. Η Ευρώπη έχει «ζήσει» την απελευθέρωση των ανατολικών κρατών και την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν μάρτυρας στην οικονομική ανάπτυξη της Κίνας, της Ινδίας και της Βραζιλίας. Επιπλέον οι μεγάλες οικονομικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο παγκοσμιοποιήθηκαν. Από την οικονομική άνοδο των χωρών αυτών που θεωρούνταν χώρες του Τρίτου κόσμου, συμπεραίνουμε πως όλες οι χώρες εξαρτώνται η μια από την άλλη, καθώς για να παίξει κάποιος τον ρόλο του στις παγκόσμιες αγορές, θα πρέπει να είναι μεγάλος σε μέγεθος και αριθμό.
Με την τεράστια αύξηση του πληθυσμού των τελευταίων δεκαετιών ο πληθυσμός της Γης σήμερα είναι περίπου 7 δισεκατομμύρια. Στα μέσα του 22ου αιώνα τα ευρωπαϊκά έθνη θα αποτελούν μόλις το 7% του πληθυσμού της Γης, ενώ μέχρι το 1950 αποτελούσαν παραπάνω από το 20%. Έως το 2150 κάθε ευρωπαϊκό έθνος θα αποτελεί το 1% του πληθυσμού. Αν θέλουμε να διατηρήσουμε την αντίληψη ότι εμείς οι Ευρωπαίοι είμαστε σημαντικοί για τον κόσμο, θα πρέπει να δράσουμε με αρμονία και σε συνεργασία, καθώς κάθε ένα ευρωπαϊκό κράτος ξεχωριστα, δεν μπορεί θα παίξει κανένα σημαντικό ρόλο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διασφαλίσει ότι θα δρα συλλογικά. Διαφορετικά η περιθωριοποίηση των Ευρωπαϊκών χωρών και του Ευρωπαϊκού πολιτισμού δεν μπορεί να αποκλεισθεί, όπως εξάλλου και η αναβίωση του ανταγωνισμού ανάμεσα στα Ευρωπαϊκά κράτη για την απόκτηση κύρους και μεγαλύτερης δύναμης. Οι αξίες του Ευρωπαϊκού διαφωτισμού, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας θα χαθούν ή θα ατονήσουν. Με βάση τα παραπάνω, η Ε.Ε. αναδύεται ως μια ζωτική ανάγκη για τα κράτη της γηραιάς ηπείρου. Η ανάγκη αυτή ξεπερνά τα κίνητρα του Churchill και του de Gaulle. Ξεπερνά τα κίνητρα που καθόρισαν τη στάση του Monnet και του Adenauer. Σήμερα, ξεπερνά και τα κίνητρα των Ernst Reuter, Fritz Erler, Willy Brandt και Helmut Kohl.
Συνοψίζοντας, η χώρα μας υπερασπιζόμενη τόσο τα συμφέροντά της όσο και τα συμφέροντα της Ευρώπης τίθεται υπέρ της ένταξης της Ελλάδας στην Ε.Ε, αποσκοπώντας έτσι τόσο στη διεύρυνση των συνόρων της ΕΕ, όσο και στην αύξηση του πληθυσμού της, άρα και την αύξηση της επιρροής και της ισχύος της Ε.Ε στις παγκόσμιες αγορές.
Σας ευχαριστώ πολύ
Θέμις Λ.
Λεωνίδας Γ.
Λεωνίδας Γ.